Ο «Άγιος» δεν είναι όμως, η μόνη ιδιαίτερη λατρεία στη Κέρκυρα... Λατρείες όπως της Αγίας Θεοδώρας της «Αυγούστας», της ομώνυμης Αγίας Κερκύρας, των Ιάσωνα και Σωσιπάτρου, του Οσίου Βάρβαρου του Μυροβλύτη και άλλων ιερών προσώπων... προσδίδουν ένα έντονο Kερκυραϊκό χρώμα στη Θρησκευτική ζωή του νησιού. Γνωρίστε και αυτές τις «ξεχωριστές» λατρείες της Κέρκυρας...
......................................................................................................
Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ, Η ΑΥΓΟΥΣΤΑ ΣΤΗ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
......................................................................................................
http://el.wikipedia.org/wiki/Κυριακή_της_Ορθοδοξίας
......................................................................................................
......................................................................................................
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΟΣ, Ο ΜΥΡΟΒΛΥΤΗΣ,
ο υπό κυνηγών θανατωθείς.
......................................................................................................
Ένας αγαπητός άγιος στην Κέρκυρα... αλλά σχεδόν άγνωστος στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Λέγετε ότι την εποχή του αυτοκράτορα Μιχαήλ του Τραυλού (820-829), στην περιοχή της Αιτωλίας και στη Νότιο Ήπειρο έκαναν επιδρομή Άραβες ληστές. Για κακή τους τύχη όμως και για καλή τύχη των κατοίκων (!) η ομάδα αυτή εξολοθρεύτηκε. Kάποιος όμως, από τους βάρβαρους ληστές γλίτωσε... και μονάχός του συνέχισε αυτό που ήξερε.... να κλέβει δηλαδή και να σκοτώνει. Έγινε μάλιστα, ο φόβος και τρόμος στη γύρο περιοχή και κανείς οδοιπόρος - ταξιδευτής δεν ένιωθε ασφαλής.
Kάποια ημέρα, ο βάρβαρος ληστής, βρέθηκε δίπλα σε μια εκκλησία του αγίου Γεωργίου. Σε αυτή λειτουργούσε ένας σεβάσμιος γέροντας, ο παπά Γιάννης με το όνομα. Είδε τον τρομερό ληστή και... το μόνο που του έμενε ήταν να προσευχηθεί στο Θεό για να τον προστατέψει. Έτσι και έγινε. Ο βάρβαρος ληστής «είδε» το σεβάσμιο γέροντα να λειτουργεί ανάμεσα σε αστραφτερούς αγγέλους!
Έκθαμπος ο βάρβαρος ληστής απόστρεψε το βλέμμα του και βγήκε έξω από το ναό... συνεχίζοντας όμως να ακούει τον παπα Γιάννη να ψάλει μαζί με τους αγγέλους.
Όταν τελείωσε η λειτουργία και βγήκε ο παπάς έξω... ο ληστής περίμενε να δει και «αυτούς» που λειτουργούσαν μαζί του... ο παπάς όμως ήταν μόνος του στην εκκλησία!
Ο βάρβαρος ληστής κατάλαβε ότι κάτι το «θαυμαστό» συνέβη και έπεσε σε βαθιά περίσκεψη... αποσύρθηκε μάλιστα παράμερα και άρχισε να σκέπτεται το ποιός ήταν αυτός και τί είχε κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή... Eντυπωσιάσθηκε με το ότι ο Θεός προστάτεψε με αυτό το θαυμαστό τρόπο τον υπηρέτη του ιερέα... αλλά, πολύ περισσότερο, εντυπωσιάστηκε, γιατί ο Θεός του έδωσε την ευκαιρία να δει τους αγγέλους Του... και φυσικά να μετανοήσει!
Ο βάρβαρος κατηχήθηκε και τελικά μετά από τρία χρόνια βαπτίσθηκε χριστιανός.
Αποφάσισε δε, όχι μόνο να κάνει ασκητική ζωή... αλλά διάλεξε και τον πιο δύσκολο δρόμο άσκησης. Παρέμεινε και έζησε σαν αγρίμι στην περιοχή. Περπατούσε στα τέσσερα, κρυβόταν σε σπηλιές, κοιμόταν στο χώμα και έτρωγε φύλα ρίζες και καρπούς. Έφτασε στο σημείο να κομματιάζει μάλιστα μόνος του τη σάρκα του. Πραγματικό ζώο δηλαδή ...και όλα αυτά γιατί ήθελε να ταπεινώσει τον εαυτό του όσο αυτός νόμιζε ότι του άξιζε.
Eπί δεκαοκτώ χρόνια ο Άγιος Βάρβαρος προσεύχονταν και ζητούσε εξιλέωση για τα αμαρτήματα του. Aκολουθώντας σαν «άσκηση μετάνοιας» αυτή την ιδιότυπη συμπεριφορά... λίγο διέφερε... στα μάτια κάποιου ανυποψίαστου... από ένα πραγματικό ζώο.
Σχετικός (με τον τρόπο που «ασκήθηκε») είναι και ο θάνατος του. (*) Κάποτε, τα μέλη μιας ομάδας κυνηγών τον εξέλαβαν ως θεριό... και κάποιος κυνηγός τον σκότωσε κατά λάθος.
Aπό τότε, σε πολλά μέρη, ο άγιο Βάρβαρος, σχετίζετε με τους κυνηγούς και τους προστατεύει από αντίστοιχα ατυχήματα στα κυνήγια τους... γιατί φυσικά, ως άγιος συγχώρεσε τον «θηρευτή» του.
(*) Ο άγιος ονομάζετε και Μυροβλύτης γιατί το μέρος όπου θάφτηκε ευωδίαζε, ανέβλυζε μύρο... και σε όλη τη γύρο περιοχή, φύτρωσαν ευωδιαστά αγριολούλουδα... που είναι γνωστά ως «άνθη του αϊ - Bάρβαρου». Κάποιοι λένε ότι πρόκειται για τον ανθό ενός συγγενικού με το Δίκταμο, ιαματικού ποώδες φυτού!
Η σχέση του Αγίου Βάρβαρου με την Κέρκυρα.
To 1571 κάποιος Σκλαβούνος (προφανώς μισθοφόρος των Βενετών)... έλαβε μέρος στη ναυμαχία της Nαύπακτου και ή τραυματίστηκε πολύ σοβαρά... ή κατά άλλους νόσησε από μια θανατηφόρα αρρώστια. Ο Σκλαβούνος είδε τον άγιο Βάρβαρο στο όνειρό του να τον καλεί να επισκεφτεί τον τάφο του... για να γιατρευτεί. Έτσι και έγινε! Ο Σκλαβούνος έγινε καλά! Σκέφτηκε λοιπόν να μεταφέρει τα ιερά λείψανα του αγίου στη Βενετία... Περνώντας το πλοίο από την Κέρκυρα... σταμάτησε όπως συνηθίζονταν για ανεφοδιασμό. Αυτό έπαιρνε κάποιες ημέρες... γι'αυτό τα λείψανα του αγίου Βάρβαρου τοποθετήθηκαν σε κάποιο ναό στο χωριό Ποταμός. Εκεί (μεταξύ άλλων θαυμαστών) έχει καταγραφεί και η θεραπεία ενός παράλυτου νέου! Γι'αυτό. στον Ποταμό, υπάρχει και ο επώνυμος ναός του αγίου Βάρβαρου. Έτσι, η Χάρη του αγίου έγινε γνωστή σε όλη την Κέρκυρα... αν και ο «αϊ Βάρβαρος είναι σχεδόν άγνωστο στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ο αϊ. Βάρβαρος ο Μυροβλύτης(*), σχετίζεται με τους κυνηγούς γιατί αναφέρεται ως.. «ο υπό κυνηγών θανατωθείς άγιος»...
Η ιερή μνήμη του γιορτάζετε από την Εκκλησία στις 15 Μαΐου... αλλά και στις 23 Ιουνίου (?).
......................................................................................................
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΠΤΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
......................................................................................................
Και μια και μιλήσαμε για τον Άγιο(πρώιν) ληστή... ας αναφέρουμε και τους Άγιους Επτά Μάρτυρες - πρώην και αυτοί ληστές - που ήταν φυλακισμένοι στην Κέρκυρα. Ο Άγιος Iάσωνας τους κατήχησε, αυτοί μετανόησαν και ζήτησαν να τους βαφτίσει Xριστιανούς. Έτσι και έγινε... αυτή η συνειδητή επιλογή τους όμως, τους οδήγησε σε φρικτό θάνατο. Λέγετε πως πέθαναν (χωρίς να μετανοήσουν για την απόφασή του) μέσα σε βρασμένη πίσσα.
Oι πρώην ληστές Mάρτυρες είναι οι... Σατορνίνος, Ατορνίνος, Ιακίσχολος, Φαυστιανός, Ιανουάριος, Μαρσάλιος, Ευφράσιος και Μαμμίνος, ή Μάμμος.
Οι άγιοι επτά Μάρτυρες σχετίζονται με του φυλακισμένους και θεωρούνται προστάτες τους.
......................................................................................................
Η ΑΓΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑ
......................................................................................................
Κατά την Χριστιανική παράδοση στο νησί της Κέρκυρας υπήρχε... (την εποχή όπου δίδαξαν ο Ιάσωνας και Σωσίπατρος) ...ο «βασιλιάς» Κερκυλλίνος. Αυτός είχε μια πανέμορφη παρθένα κόρη, την πριγκίπισσα Kερκύρα. Η Kερκύρα προφανώς είχε ακούσει την διδασκαλία των δύο αποστόλων... αλλά, ιδιαίτερα, κατά τη διάρκεια που οι απόστολοι υποβάλλονταν σε μαρτύρια... αποδέχτηκε τη νέα πίστη και δήλωσε και αυτή Χριστιανή. Μάλιστα πούλησε όλα τα ακριβά ρούχα της καθώς και τα πολύτιμα πριγκηπικά στολίδια της και έδωσε τα χρήματα στους φτωχούς.
Ο πατέρας της, «βασιλιάς» Κερκυλλίνος, προσπάθησε να τη μεταπείσει αλλά αυτό στάθηκε αδύνατο... Έτσι για να ταπεινώσει και να τρομάξει την κόρη του... παρέδωσε την παρθενιά της σε έναν αποκρουστικό Αιθίοπα. Αυτός όμως αντί να τη διαφθείρει... εντυπωσιασμένος από την καρτερικότητα της και παρακινούμενος από αυτή... πίστεψε στη νέα Θρησκεία!
Φυσικά και ο Αιθίοπας θανατώθηκε μπροστά της. Η Kερκύρα έμεινε ακλόνητη στη νέα πίστη της. Τελικά μετά από πολλά φρικτά βασανιστήρια ο πατέρας της διέταξε να την κρεμάσουν και να τη θανατώσουν με βέλη.
Η Αγία Kερκύρα φυσικά είναι μια καθαρή «Kερκυραϊκή λατρεία» που τιμάτε ιδιαίτερα στην Κέρκυρα.
......................................................................................................
ΙΑΣΩΝΑΣ ΚΑΙ ΣΩΣΙΠΑΤΡΟΣ
......................................................................................................
Oι Άγιοι Iάσωνας και Σωσίπατρος... είναι υπεύθυνοι για τον ερχομό και την διάδοση του χριστιανισμού (κατά τον 1ον αιώνα μ.Χ.) στο νησί της Κέρκυρας. Ήταν μαθητές του Παύλου, χειροτονημένοι επίσκοποι αλλά αυτοί προτίμησαν να αφήσουν τον επισκοπικό θρόνο τους και να περιοδέψουν για να διαδώσουν τον Xριστιανισμό.
Bρέθηκαν στην Κέρκυρα την εποχή όπου παραδοσιακά «βασίλευε» ο σκληρός Κερκυλλίνος. Οι δύο άγιοι συνελίφθεισαν και φυλακίσθηκαν. Μέσα από τη φυλακή τους κατάφεραν να διαδώσουν την νέα πίστη... πρώτα στους επτά φυλακισμένους ληστές... μετά στο Δεσμοφύλακα Αντώνιο... και φυσικά στην ίδια την κόρη του Κερκυλλίνου την πριγκίπισσα Kερκύρα.
Σε αυτό το διάστημα και μετά την θανάτωση της κόρης του, ο Κερκυλλίνος έχασε την ζωή του και τον διαδέχτηκε ένας ακόμα σκληρότερος άρχοντας, ο Δατιανός, ο οποίος μάλιστα θανάτωσε με φωτιά τον Σωρίπατρο! Η Χάρη του Θεού όμως, έκανε τον Iάσωνα να εκχριστιανίσει την οικογένεια του Δατιανού και τελικά να κάνει χριστιανό και τον ίδιο!!!
Mετά από αυτό ο εκχριστιανισμός της Κέρκυρας προχώρησε σε μεγάλο βαθμό.
Ο ναός τους, βρίσκετε στη Γαρίτσα στον Ανεμόμυλο και είναι ο παλαιότερος χριστιανικός - βυζαντινός ναός στη Κέρκυρα. Kτίσθηκε δε, κατά τον 11ο αιώνα.
Διαθέτει τοιχογραφίες του 11ου ως και 14ου αιώνα, καθώς και εικόνες του εξαίρετου αγιογράφου Εμμανουήλ Τζάνες του 16ου, αιώνα.
Οι άγιοι έχουν θαφτεί στο χώρο του ναού και σόζωνται οι επιγραφές των τάφων τους.
Η εκκλησίά γιορτάζει στις 29 Απριλίου.
......................................................................................................
ΑΡΣΕΝΙΟΣ, Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ - ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
......................................................................................................
Aπό το 933, ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Λέοντας ο σοφός, αναφέρει την Κέρκυρα ως Αρχιεπισκοπή.
Κάπου ανάμεσα στα 1200-1300, ο Λόγιος - μοναχός Ιωάννης Γράσσος αναφέρει (σε ποίημα του) τον άγιο ως πρώτο Αρχιεπίσκοπο Κέρκυρας.
Με τον ίδιο τίτλο αναφέρετε ο άγιος Αρσένιος και στο «Γενικό αγιολογικό κατάλογο» του Φιλίππου Φεράριου το 1625
Aυτό υποστηρίζουν (και συνηγορούν) έγκυροι - παλαιοί - μελετητές, όπως ο Ανδρέας Μουστοξύδης, ο Σπυρίδωνας Παπαγεώργιος, αλλά και ο νεότερος Γεώργιος Γαστεράτος.
Ο άγιος σώζει τη Κέρκυρα από τους Σλάβους
Ιστορικά στοιχεία αναφέρουν ότι... Κατά τους μέσους χρόνους (9ο αιώνας) οι Σλάβοι πραγματοποιούν καταστροφικές επιδρομές. Η Κέρκυρα δέχθηκε τότε επανειλημμένες επιθέσεις σε μια εκ των οποίων το 933 μ.Χ. ο Μητροπολίτης Αρσένιος επικεφαλής της τοπικής Εκκλησίας έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των εχθρών. Όταν το 953 μ.Χ. εκοιμήθη, η ανακήρυξή του σε Άγιο και προστάτη του νησιού και του Φρουρίου... φανερώνει τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετώπισε η Κέρκυρα την εποχή αυτή.
Η ιστορία και η παράδοση έχει διασώσει (μέχρι τις ημέρες μας) την σωτήρια παρέμβαση του Αγίου Αρσενίου κατά την πολιορκία του 933.
Οι Κερκυραίοι αγαπούσαν τον Άγιο Aρσένιο ιδιαίτερα... και παρ' όλο που ήταν μητροπολίτης, τον τιμούσαν σαν «Στρατιωτικό» άγιο - προστάτη τους.
Η παλαιά λατρεία του αγίου Αρσενίου... «ατόνησε» μόνο όταν έφτασε στο Νησί το σκήνωμα του Αγίου Σπυριδώνα... αλλά δεν ξεχάστηκε ποτέ.
Ο άγιος Αρσένιος στο Σταυρό.
Στο Σταυρό υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Αρσενίου στα Μακράτα.
O ιστορικός Χαρίλαος Κόλλας και ο ερευνητής Δημήτριος Καπάδοχος έψαξαν, βρήκαν, μελέτησαν και ανέδειξαν έγραφα από το Iστορικό Αρχείο της Κέρκυρας.
Ο Δημήτριος Καπάδοχος βρήκε έγραφα από το ο 1753, όπου αναφέρετε ότι... (ανάμεσα και σε άλλες εκκλησίες στο χωριό του Σταυρού) ...στα Μακράτα, υπάρχει η Μονή του αγίου Αρσενίου, της γενεάς Μακρή... με τότε Εφημέριο τον παπά Πέτρο Δαφνή»
Αυτά από τη καταγραφή των Ιερών Μονών του Νησιού που έγινε από τον τότε Πρωτόπαπα Βούλγαρη... κατά παραγγελία βέβαια των Bενετών, το 1753.
O Χαρίλαος Κόλλας αναφέρει μία ακόμα παλαιότερη καταγραφή του Αγίου Aρσενίου, που μας πηγαίνει πίσω στο 1587...
Ας σημειωθεί ότι η χρονολογία που αναφέρονται (από το Νοτάριο Τοξιότη Εμμανουήλ), δεν είναι κτητορική, αλλά τότε που συντάχτηκαν συγκεκριμένες συμβολαιογραφικές πράξεις! H εκκλησία σημαίνει ότι προ υπήρχε (δεκάδες, ίσος και εκατοντάδες χρόνια πριν!).
Tοπιογραφία
Η εκκλησία του Aγίου Αρσενίου, δεσπόζει σε ύψωμα πάνω από το στρατηγικό πέρασμα πέρασμα που σήμερα ονομάζετε «του Κογιοβίνα». Αυτό το πέρασμα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό... γιατί έλεγχε το δρόμο που οδηγούσε από τη Νότια Κέρκυρα προς την Πόλη... αλλά και γιατί (αργότερα) προστάτευε και τις πλούσιες υδάτινες πυγές... που βρίσκονται ανάμεσα στα Λουκάτα και τις Μπενίτσες.
Το παλιό χωριό των «Αγίων Δέκα»... τα παλιά» «Λουκάτα», ο λόφος της Αγίας Tριάδας και το βουνό του Σταυρού ήταν φυσικές οχυρές θέσεις που έκλειναν το δρόμο σε κάθε «κολίγα» - δραπέτη - φυγά από τα Βαηλίκια του Νότου, αλλά και σε κάθε επίδοξο εισβολέα που θα προσπαθούσε να βρει πρόσβαση (από το Νότο) προς τη Πόλη της Κέρκυρας...
Φυσικά το πέρασμα Κογιεβίνα ήταν πολύ στρατηγική θέση γιατί ήταν βατό και προσιτό για να περάσουν κάρα, άμαξες, κανόνια και πεζοί. Εκεί λοιπόν, θα πρέπει να υπήρχε ισχυρή Στρατιωτική φρουρά... και φυσικά δεν θα μπορούσε να μην υπάρχει και εκκλησία αφιερωμένη στον τότε άγιο προστάτη του φρουρίου της Κέρκυρας!
Λαογραφικά
Λαογραφικά το όνομα του αγίου Αρσενίου συνδέετε με τα «αρσενικά» παιδιά και κατ'επέκταση με την ανδροπρέπεια και και τη γενναιότητα.
Ο Δρ. Γιώργος Γαστεράτος... για την ίδρυση του «Σταυρού».
...Σίγουρα το χωριό Σταυρός έλκει την καταγωγή και την ίδρυσή του σε προγεγέστερες εποχές, όταν ήταν εν ακμή η λατρεία προς τον άγιο Αρσένιο, δηλαδή πριν τον 15ο αιώνα. Αυτό είναι πια σίγουρο και το αποδεικνύω στη διατριβή μου. Πιστεύω δηλαδή ότι το χωριό σας όπως και μερικά άλλα που έχουν ναούς του αγίου Αρσενίου (Αναπλάδες Λευκίμμης, Ομαλή ή Σγουράδες, Ποταμός κλπ) ανήκουν σε ένα απώτατο (βυζαντινό) παρελθόν αλλιώς δεν εξηγείται διαφορετικά η ύπαρξη τέτοιων ναών σήμερα, διότι από τον 15ο αι. έχουμε την εμφάνιση στην Κέρκυρα του λειψάνου του αγίου Σπυρίδωνος και την σταδιακή υποχώρηση της λατρείας του αγίου Αρσενίου. Άλλωστε, λίγο πιο μετά, το 1537 έχουμε την μεγάλη καταστροφή του νησιού από τους τούρκους του Μπαρμπαρόσσα, που συνεπάγεται τον αφανισμό προγενέστερων οικισμών. Οι νέοι έποικοι που εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα δεν γνώριζαν τίποτε για τον "κερκυραίο" άγιο Αρσένιο και εύκολα υιοθέτησαν τη λατρεία του γνωστου σε αυτούς αγίου Σπυρίδωνα.
Γιώργος Γαστεράτος
Φιλόλογος - Ιστορικός
υπ. δρ. Ιστορίας Ιονίου Πανεπιστημίου
......................................................................................................
Η ΠΑΛΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ «ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΩΝ ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ»
......................................................................................................
Παναγιά, η Βλαχέρενα. Μία παλιά εκκλησία στα όμορφα Κορνάτα!
Στις 2 Ιουλίου γιόρτασε η Παναγιά η Βλαχέρενα στα Κορνάτα, στο Χωριό Σταυρός.
Οικοδεσπότες - επίτροποι, η οικογένεια Γιωτάκη.
......................................................................................................
Για την «Παναγιά την Βλαχέρενα»
Το όνομα «Βλαχέρενα» κατάγετε από την Κωνσταντινούπολη όπου εκεί υπήρχε μεγάλο ονομαστό μοναστήρι. Ο τύπος της εικόνας αυτής φέρνει το προσωνύμιο «Παναγιά Βλαχέρενα» γιατί αντιγράφει παλαιότερο πρότυπο εικόνας, που υπήρχε στην εκεί Μονή.
Αυτή η λατρεία «...της Βλαχέρενας» είναι αρκετά διαδεδομένη στην Κέρκυρα. Iδιαίτερα στα Κορνάτα... φαίνεται να είναι Βυζαντινό κατάλοιπο λατρείας... που συνηγορεί για την «στενή σχέση που φέρετε να έχουν αυτά τα χωριά με τους Βυζαντινούς στρατιώτες του Kομνηνού(!).
Το 1753 - 54, ο Πρωτόπαπας Σπυρίδωνας Βούλγαρης, περιόδεψε στην περιοχή και .σχετικά με τη Βλαχέρενα καταγράφηκε ότι...
«...Όμοιος απήλθεν εις ερημοκλήσιον της Υπεραγίας Θεοτόκου Βλαχερνών, μακριά από το χωρίον Σταυρού έως μίλια δύο ήμισυ, μετόχιον του αγίου «Παντελεήμονος του Υψηλού»... δεν έυρεν μόνον παρά τρία καντήλια μπρούτζινα.»
...Ενώ υπάρχει και παλαιότερη αναφορά για την εκκλησία Παναγία Bλαχέρενα, από τον Ιστορικό κ. Χαρίλαο Κόλλα, ο οποίος μετά από μελέτη και έρευνα στο «Ιστορικό αρχείο Κέρκυρας» βρήκε αναφορά της σε συμβολαιογραφικές πράξεις με χρονολογία 24/9/1589!!!
Ας σημειωθεί ότι οι χρονολογίες που αναφέρονται (από το Νοτάριο Τοξιότη Εμμανουήλ), δεν είναι κτητορικές, αλλά... τότε που συντάχτηκαν οι συμβολαιογραφικές πράξεις. Οι εκκλησίες του Σταυρού, σημαίνει ότι προ υπήρχαν... δεκάδες, ίσος και εκατοντάδες χρόνια πριν!
Ίσος, (ποιητική άδεια) να μπορέσουμε να υποθέσουμε πως... η καμπάνα - το σήμαντρο της τότε «Βυζαντινής Eκκλησίας της Βλαχέρενας» στα Κορνάτα... να κτυπούσε πένθιμα κατά την πτώση (1453) της Κωνσταντινούπολης!!! (όπως, άλλωστε και πολλές άλλες αρχικές εκκλησίες της Κέρκυρας...)
Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε και η «Βυζαντινή Eκκλησία της Βλαχέρενας» προφανώς να έχει δεχτεί πολλές αλλαγές και παρεμβάσεις για την συντήρηση της... δεν παύει όμως, να στεγάζει, μέχρι σήμερα, την ίδια παλιά λατρεία της «Βυζαντινής Παναγιάς των Βλαχερνών»!
Η εκκλησία «Παναγιά η Βλαχέρενα» σήμερα ανήκει σε μία από τις παλιές Σουλιώτικες ιστορικές οικογένειες του χωριού Σταυρός... την οικογένεια Γιωτάκη (Πανταζή). Το όνομα «Γιωτάκη» το πείρε απο ένα μεταγενέστερο μέλος της, από τον φημισμένο οπλαρχηγό, «καπετάν Γιώτη» με το όνομα! Όταν ένας κλάδος αυτής της οικογένειας κατήλθε απο το Σταυρό στα Κορνάτα φαίνεται πως «υιοθέτησε» την παλιά «Βυζαντινή Παναγιά της Βλαχέρενας»(!) όπου και μέχρι τις μέρες μας την επιτροπεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου